κάποιοι απλοί άνθρωποι, θνητοί, που από μια ενστικτώδης, ίσως υποσυνείδητηη πρόθεση δημιούργησαν μια σύμπτωση και αυτή δια μέσου της πρόθεσης των ηρώων μας του Παναγιώτη ή Παν, του Βύρωνα ή αλλιώς Αυτί, της Βάνας, της Μυρτώς ή αλλιώς Άλχης, του Γκουρού ίσως τελικά να κίνησε αυτή την σύμπτωση να βρει και άλλες συμπτώσεις που της ταιριάζουν και έτσι δημιούργΥπάρχουν ησαν μια συγκύρια μέσα στο πλήθος στην Πάτρα, στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη. Αυτό για να συμβεί δυστυχώς η ευτυχώς οι ήρωες περνούν μέσα στην πραγματικότητα με βιώματα που τους αναγκάζουν να διευρυνθεί η λογική τους με επιπτώσεις στην συμπεριφορά τους αλλά και στον ψυχικό τους κόσμο που από την παιδική τους ηλικία διαπίστωναν πως ο κόσμος έχει πολλές υποστάσεις όπως και οι ίδιοι.
Όλα αυτά ήταν δυσνόητα για τις οικογένειες τους και έτσι αναπόφευκτα δημιούργησαν μια ομάδα στο περιθώριο και συγχρόνως στην αναγκαστική παρακολούθηση της ομαδικής ψυχοθεραπείας στην οποία συμμετείχαν η οποία ήταν εντέλει η άγκυρα αλλά και μια ακόμη σύμπτωση για να γνωριστούν όλοι μεταξύ τους, μαζί και με τον ψυχίατρο Κυριακόπουλο.
ΔΙΠΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ, ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ, ΨΥΧΩΣΗ, ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ, ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΙΑ, ΥΠΕΡ ΑΚΟΗ, ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ, ΝΟΗΤΙΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ ,ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΕ ΑΝΤΙΛΙΠΤΙΚΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΟΥΝ ΟΥΤΕ Η ΤΡΕΛΑ ΟΥΤΕ Η ΛΟΓΙΚΗ.
Όλα αυτά τα στοιχεία που συνθέτουν ένα πέρασμα στον σύγχρονο ελληνικό χώρο και χρόνο των τελευταίων ετών. Από το φλερτάρισμα του κινήματος των Αγανακτισμένων με την γενικευμένη επανάσταση, στον ατομιστικό τερορισμό που στοχεύει στο παμπάλαιο αίτημα για απόδοση δικαιοσύνης μέχρι και τα συνομωσιολογικά παιχνίδια μυστικών πρακτόρων απόκρυφων ομάδων που αθετούν όρκους και παραβαίνουν εντολές για να υπακούσουν τελικά στην καθολικότητα της παγκόσμιας ειρήνης, της επαναφοράς του ανθρώπινου είδους στην απόλυτη και συντονισμένη ελευθερία. Η πυγμή του κονστρουκτιβισμού, περνάει στην αφαίρεση του νουάρ για να καταλήξει στην τελική υπεροχή του σουρεαλισμού.
Συνοδοιπόροι είτε ως βοηθοί είτε ως εχθροί σε αυτή την πορεία εμφανίζονται η εσωτερικότητα του αγιορείτικου μοναχισμού, το πνευματικό φορτίο του Δημήτρη Λιαντίνη, η σύγχρονη μεταμεταμοντερνα τέχνη, ο ορθολογισμός της ψυχιατρικής επιστήμης, η απόλαυση της παγανιστικής αγριότητας, ο αστικός χιπισμός, το φως ιδωμένο από τον Πλάτωνα, για να απολήξουν τελικά όλα αυτά στον αιώνιο εχθρό, τον στενότερο βιολογικό συγγενή του ανθρώπου.
Τον εχθρό που καρτερικά τους περιμένει σε κάθε γωνιά του κόσμου τους όπου το DNA τους αντιδρά στην διαμάχη τους με το εγκόσμιο εγώ του ανθρώπου που αναζητά να γίνει εαυτός με το αδύνατο. Κάθε μάχη αφήνει πίσω μια νίκη και μια απώλεια, στην πραγματικότητα τους όμως και ένα χάρισμα που διατίθεται μόνο σαν θέαμα στο τσίρκο που εδώ παλεύει για ένα μέλλον που έχει να προσφέρει σε αυτούς που μπορούν να το νοήσουν. Η σκέψη είναι ενέργεια, οι αισθήσεις είναι ενέργεια και κάθε ενέργεια μπορεί να μεταλλαχτεί σε αυτό που θέλουν οι ήρωες μα ο εχθρός καρτερικά περιμένει.
Και τελικά η νίκη, η ήττα ή η διαφυγή από τον εχθρό μπορεί να υπάρξει ή μόνο να σχηματιστεί σε παραστάσεις που προκαλούνται από τον συντονισμό όλων των συμπτώσεων; Πως πέντε άνθρωποι, διανοητικοί παρίες στο σύγχρονο κόσμο κατάφεραν να συντονιστούν και να πορευτούν σαν ομάδα στην αναζήτηση της ουτοπίας; Από τις πόλεις στην φύση και πάλι πίσω, όλες οι πορείες διαπλέκονται διακόπτονται και τελικά καταλήγουν σε κάτι που ούτε και οι ίδιοι περίμεναν. Ούτε οι φαρμακευτικές αγωγές, ούτε οι προσευχές, ούτε οι βασκανίες και τα ξόρκια, ούτε οι ουσίες, ούτε η συνήθεια, τίποτε δεν θα έφερνε ποτέ το αποτέλεσμα που τελικά ήρθε σαν από μόνο του, χωρίς να το επιδιώξει ποτέ κάνεις τους.
To ένστικτο των ηρώων οδηγείται από την βαρύτητα του εωσφαρικου:
Αν η πραγματικότητα
ορίζεται από την πολιτική
Αν η αντίληψη
οριοθετείται από την θρησκεία
Αν οι αισθήσεις
λογοκρίνονται από την επιστήμη
Αν η φαντασία
φορμάρεται από την τέχνη
Αν είναι ο κόσμος αυτός
που μου προτείνεις
σου λέω ότι εγώ τον έζησα
και πλέον έχω δραπετεύσει
Θα είμαι κυνηγημένος
αλλά ελεύθερος…
απόλυτα
ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΕΧΝΗΣ 